منطقه تيراندازي و شكار ممنوع الموت شرقی :

در منطقه كوهستاني بين استان هاي البرز و بخش مركزي قزوين و منطقه حفاظت شده الموت واقع است و حدود 72125هكتار وسعت دارد. وضعیت توپوگرافی آن کوهستانی است. از جانوران شاخص آن می توان بزکوهی، پلنگ، خرس، گرگ و گراز و کبک دری را نام برد.منطقه الموت از سال 1375 تحت عنوان منطقه شكار و تيراندازي ممنوع روزنامه رسمي شد. اين منطقه به دليل دارابودن زيستگاههاي بارز كوهستاني زمينه راجهت حضور انواع گونه هاي حيات وحش فراهم نموده است. وجود كوههاي سربه فلك كشيده و شاه البرز با ارتفاعي بیش از4100 متر ازسطح درياي آزاد جزء مرتفع ترين قله هاي استان و در زمره كوههاي مرتفع كشور به حساب مي آيند . زیستگاه جانوری شیرکوه ، دریاچه کوهستانی اوان ، قلعه حسن صباح و صخره های اندج از دیدنیهای این منطقه بشمار می رود.

منطقه تيراندازي و شكار ممنوع الموت غربی:

مساحت منطقه تيراندازي و شكار ممنوع الموت غربی 76801هكتار است و در امتداد منطقه تيراندازي و شكار ممنوع الموت قرار دارد. وضعیت توپوگرافی آن کوهستانی است. این منطقه را می توان جزو مهمترين زيستگاههاي پلنگ استان نام برد، دره های روح آباد، سوگاه ، تنگ دره از زیستگاههای بارز پلنگ منطقه بشمار می رود.  پس از اعلام رسمی منطقه به شکار و تیر اندازی ممنوع در سال 1390 جمعیت کل و بز و همچنین کبک رو به فزونی است. رودخانه شاهرود، دره هیر ، جنگل بلوط قسطین ، قلعه لمبسر ، عرشه کوه از مناطق دیدنی منطقه محسوب می شود

 منطقه تيراندازي و شكار ممنوع آوج - آبگرم:

این منطقه با وسعت 158636 هکتار واقع در جنوب غربی استان، از نظر مورفولوژیکی و سیمای طبیعی دارای تنوع خاصی است . حداقل ارتفاع منطقه 1596 متر (بخش دشتی ) و حداکثر ارتفاع آن 2780 متر (قله کوه اسماعیل آباد ) می باشد . این منطقه با توجه به نقشه های هواشناسی استان دارای چهار اقلیم نیمه خشک فرا سرد ، نیمه خشک سرد ، خیلی مرطوب فراسرد و مدیترانه ای فراسرد می باشد . متوسط حداقل دمای مطلق سالیانه 2- درجه سانتی گراد و متوسط حداکثر دمای مطلق سالیانه 6/22درجه سانتی گراد است . میانگین بارندگی سالانه منطقه در حدود 383 میلی متر می باشد که بیشتر آن به صورت بارش برف در زمستان می باشد . قسمتهای کوهستانی جنوبی ، مرکزی و شمالی بخصوص در قسمت کوهستانی جنوبی تعدادی چشمه با آبدهی مناسب جهت تامین آب مورد نیاز وحوش منطقه وجود دارد .. این منطقه از نظر پوشش مرتعی در وضعیت مناسب و پوشش جنگلی ضعیف بوده و فقط در مجاورت رودخانه ها نوار باریکی از درختان دیده می شود . زيستگاه هاي بخش آوج و آبگرم در گذشته نه چندان دور ، یکی از شکارگاه های دشتی و کوهپایه ای مهم استان به شمار می آمد  و شاهد حضور پستاندارانی نظیر آهو ، کل و بز ، قوچ و میش و ... بوده لذا به دلایل گوناگون ، دیگر در این منطقه آهو و کل و بز مشاهده نمی شود ولی جمعیت قوچ و میش ( قوچ  ومیش ارمنی ) پس از اعلام رسمی منطقه به شکار و تیر اندازی ممنوع در سال 1390 رو به فزونی است. بارزترین گونه منطقه سیاه گوش از دیگر گونه های جانوری شاخص منطقه محسوب می شود . دو  غار مهم استان بنام غار قلعه کرد  وعباس آباد که داری چندین گونه خفاش می باشد در این منطقه وجود دارد .(نقشه 10و11: منطقه شکار و تیراندازی ممنوع آوج و آبگرم)

منطقه تيراندازي و شكار ممنوع اله آباد:

مساحت آن حدود 30171 هزار هكتار است. از شمال به اراضي شهرستان آبيك، از شرق به استان البرزو از غرب به اراضی شرق جاده قزوين – بوئين زهرا و از جنوب به جاده بویین زهرا – اشتهارد محدود است. وضعیت توپوگرافی آن دشتی است. از جانوران شاخص آن می توان هوبره ،کوکر شکم سیاه ، انواع سنقر و سارگپه ، انواع جوندگان نظیر جرد ، دوپا و ول را نام برد.دشت الله آباد به عنوان يك آبخوان بزرگ پذيراي سه رودخانه حاجي عرب، ابهررودو خرروداست به علت بالابودن سطح ايستابي منطقه در بعضي فصول سال كل منطقه به صورت يك تالاب در آمده و زمينه را جهت حضور پرندگان مهاجر در منطقه فراهم مي نمايد. اله آباد تنها زيستگاه گونه هوبره در استان محسوب مي شود اين پرنده درفصول پائيز و زمستان بيش از ساير فصول در منطقه مشاهده مي شود . تغيير كاربري اراضي، دامداري ، شتر داري و زهكشي هاي متعدد از جمله عوامل تهديد اين زيستگاه منحصر به فرد دشتي – تالابي بوده بطوريكه با ادامه روند موجود دشت بزرگ اله آباد از يك زيستگاه طبيعي بكر به اراضي كشاورزي نامرغوب تبديل خواهد شد.